Het was behoorlijk spannend, voor zowel mij als voor Ronald. Eenmaal in de wachtkamer aangekomen, leek het wel uren te duren voordat we eindelijk aan de beurt waren. Er ging van alles door me heen; Misschien zijn het er wel 2, of 3? Of misschien klopt er geen hartje, of misschien ben ik wel helemaal niet zwanger en heb ik het mis gehad. Ik begon aan allerlei dingen te twijfelen.
Eindelijk mochten we dan naar binnen. De mevrouw die onze echo deed, was een vriendelijke vrouw die eerst een paar dingen wilde weten. Zoals wanneer we een positieve test hebben gehad, wanneer mijn laatste menstruatie was. Gelukkig zakte de spanning al wat. De echo zelf werd gedaan door onze toekomstige verloskundige; Tjibbe Boringa. Hij is in opleiding voor echoscopie en loopt hier stage.
Het licht ging uit en het scherm ging aan, en ik mocht gaan liggen. Al snel zagen we iets kleins bewegen. Maar ik zag niet 1, ik zag er 2!! Ik schrok en durfde amper te vragen of het een tweeling is. Gelukkig, het bleek het vruchtzakje te zijn waar het vruchtje in heeft gezeten.
We zagen een klein knipperend lichtje in het kleine wezentje wat zich in mijn buik bevond. Wat ontzettend bijzonder!! Een hele last viel van onze schouders af, zo voelde het. Eindelijk konden we opgelucht ademhalen. ''Alles ziet er goed uit, en zo te zien is ie al behoorlijk actief, dat is een goed teken'' zei Tjibbe. De metingen kwamen uit op de exacte datum als wij berekend hadden: 29 september 2011.
En nu mogen we de rest van de wereld laten weten dat we een kindje verwachten..!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten