Zaterdag middag waren we op visite en ik had het idee wel vaak harde buiken te hebben. Niet zorgelijk, want dat heb al enige tijd en soms wat meer als anders.
's Avonds thuis vernam ik toch wel dat het meer en meer werd. Ook werd ik er steeds benauwder en kortademiger bij. Het liggen tijdens de harde buiken was niet prettig, want dan kon ik moeilijk ademhalen.
Ronald is de harde buiken gaan bij houden, omdat het toch wel erg vaak was. Na 1,5 uur was duidelijk; precies om de 7 minuten kwam er een harde buik. Niet pijnlijk, maar ik moest wel goed op m'n ademhaling letten. Daarom heeft Ronald toch de verloskundige maar gebeld.
De verloskundige stond al binnen 15 minuten voor de deur en wilde meteen naar boven om het hartje te horen en te zien of ik al ontsluiting had. Gelukkig was alles goed. Alleen de baarmoedermond was half verstreken. Ze heeft ook meteen getest op blaasontsteking, maar dat was het niet.
Eenmaal weer beneden heeft de verloskundige met het ziekenhuis gebeld om met de gynaecoloog van het ziekenhuis te overleggen. Ze vonden het toch nodig dat we daar meteen heen gingen. Ronald snel wat spullen bij elkaar gezocht en we zijn naar het ziekenhuis gereden.
Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen kwamen we op een verloskamer terecht en kreeg ik een ctg en daarna een echo. Op de ctg was duidelijk te zien dat harde buiken toch weeën waren, alleen niet voor ontsluiting zorgde. (wat een opluchting dacht ik, dan kunnen we wel weer naar huis). Daarna kregen we nog een echo. Op de echo kwam uit de metingen dat die kleine in me buik zo klein niet is. Het kwam namelijk uit op: 3300 gram. Verder leek er nog meer dan voldoende vruchtwater en de placenta is ook goed doorbloed. De verloskundige zei dat het kindje er klaar voor is en daarom waarschijnlijk eerder wil komen. Ze had niet gedacht dat ik zou gaan bevallen toen ze ons binnen zag komen lopen, maar begon nu toch te twijfelen.
De Verloskundige van het ziekenhuis die de ctg en echo deed ging met de gynaecoloog overleggen en zou zo terug komen. Er van uit gaande dat ik wel weer naar huis kon, trok ik me schoenen al weer aan. Maar dat was niet het geval. De gynaecoloog was absoluut niet van plan om mij naar huis te laten gaan met zulke consequente harde buiken. Daarom moest ik een nachtje blijven.
Ronald kon ook blijven slapen, maar wilde liever naar huis. Hij zou de volgende ochtend weer komen, dan zou ik weer een ctg krijgen.
De nacht verliep eigenlijk wel goed. Ik had een slaappilletje gekregen. 's ochtends om half 8 ontbeten, 8 uur gedoucht en om 9 uur kreeg ik weer een ctg. Naar mijn idee waren de harde buiken een stuk minder, maar toch bleek dat niet zo te zijn. Toen ik de banden om m'n buik kreeg, voelde ik de harde buiken een stuk beter op komen en zag ik ook op het scherm dat het nog steeds om de 5 minuten kwam. Daarom moest ik, na overleg met de gynaecoloog, nog een nachtje blijven.
's Avonds is er nog een ctg gedaan. Daarop was te zien dat het ietsje af nam en iets minder regelmatig kwam. Toch moest ik wel de nacht nog blijven.
De volgende ochtend kwam de gynaecoloog zelf langs en vroeg hoe het ging. Ik zei dat de harde buiken zo goed als over waren en een niet meer zo krachtig als ze eerst waren. ''Dan ga mag je naar huis'' zei hij. Een ctg was niet meer nodig en ik mocht meteen gaan. Na een telefoontje met Ronald is hij gelijk gekomen om me op te halen en binnen een uurtje was ik weer thuis. Heerlijk..!! M'n eigen bank, stoel, bed, kamer, tv.
Inmiddels zijn de harde buiken zo goed als over. Het ''rommelt'' af en toe nog wel, maar niet meer zoals het is geweest en ook niet meer zo consequent. Ik heb het advies gekregen om rustig aan te blijven doen (wat ik ook al deed) en meteen weer te bellen als de harde buiken weer op komen zetten om de zoveel tijd.
Nu hebben we nog even tijd om de laatste puntjes op de i te zetten en kunnen we echt gaan afwachten. We waren er best overrompelt van, omdat je het nog niet verwacht met 35 weken. Nu nog kunnen we op ons gemakje verder.. en zal ik snel de vluchttas in orde maken!!
 |
| ctg 28-08 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten